Zo kan je de tocht van Morgat naar Trefeuntec samenvatten. Een lange bocht langs de baai van Douarenez waarbij je niet alleen de zee rechts houd maar ook de zon.
Een heel ander soort tocht dan de voorbije twee dagen. 's Morgens had ik het gevoel dat ik langs één van de Zwitserse meren liep. Land langs alle kanten van het water, geen golven en een afwisseling van prachtige hoekjes natuur met de betere villa.
Een heel ander soort tocht dan de voorbije twee dagen. 's Morgens had ik het gevoel dat ik langs één van de Zwitserse meren liep. Land langs alle kanten van het water, geen golven en een afwisseling van prachtige hoekjes natuur met de betere villa.
Bij de moerassen en meren van het Aber was die illusie verbroken.
In de namiddag waren er de enorme stranden telkens onderbroken door een kaap of een rotseiland. Zonnebril op en schoenen uit.
Na de drukte van gisteren is het weer wennen aan de laagseizoen-kalmte in het kleine hotelletje. Ik dacht dat het zo'n formeel Frans hotelletje zou worden maar neen hoor. Recent overgenomen door een jong koppel met drie schatten van dochters en het heeft een ziel!
 |
| Baai van Douarenez |
 |
| Aber. Dit is gewoon Bretons voor estuarium. |
 |
| Strand van Pentrez |
 |
| Plage St-Anne met Ile Sangren |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten