Plogoff - Audierne - Plovezet. Opnieuw een heel ander soort kust dan de voorbije week. Geen kliffen, of als die er toch zijn, kleintje van 5 a 10 m hoog. En hoogtij op de middag. Dus was de zee steeds heel nadrukkelijk vlakbij. Helemaal anders dan de zee 50 m lager en deels onzichtbaar aan de voet van een klif of 1 km verderop bij zo'n breed Bretons strand. En met die machtige trage Atlantische golven die mooi om de 12 s breken op het kiezelstrand en dan de keitjes leuk tikken laten terugrollen.
Een paar speciale bouwsels onderweg gaven een verrassende inkijk in het heel harde en arme leven van de overgrote meerderheid van de Bretonnen tot een stuk in de XX e eeuw. Bv. de lavoir of dorpswasplaats waar vrouwen geknield de was deden in een bekken waar het water 20-30cm lager stond. Of de oogst van zeewier dat in de herfst verbrand werd want de zeewieras was nodig als ingrediënt van glas of voor de jodium voor foto-negatieven. Of de lege kades in Audierne, waar ooit vele honderden vrouwen vis inblikten (nooit mannen ; die visten) en dan plots op straat kwamen te staan, toen alle sardines weggevist waren.
 |
| 19° eeuwse kuip om uit zeewier jodiumrijke as te winnen |
 |
| Allée couverte de Ménez Drégan |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten